ارسال
شده توسط محمدرضا جاودانی در 88/1/27 3:30 عصر
منظور از آسمانهاى هفتگانه چیست؟
درباره «آسمانهاى هفتگانه» که در قرآن هم به آن اشاره شده دانشمندان اسلامى و مفسران چند تفسیر ذکر کردهاند:
1- منظور از عدد هفت در اینجا تکثیر است؛ یعنى، آسمانهاى متعدد؛ یعنى،
کرات فراوانى آفریده است؛ و بسیار مىشود که در زبان عربى و فارسى یا
زیانهاى دیگر، اعدادى را به عنوان تکثیر ذکر مىکنند؛ یعنى، عدد را
مىگویند و منظور از آن خصوص مقدار معینى نیست؛ بلکه مقصود از آن بیان
زیادى یک موضوع است.
مثلا، بسیار مىشود که درفارسى مىگوییم پنجاه مرتبه این سخن را به تو
گفتم؛ یا ده مرتبه از او مطالبه کردم؛ در حالى که نظر خاصى روى عدد پنجاه
و ده نیست، بلکه منظور این است که بسیار آن مطلب را گفتهایم یا از طرف
خود مطالبه نمودهایم.
قرآن درباره کلمات خدا - معلومات خدا - چنین مىفرماید: «ولو انما فى
الارض من شجرة اقلام و البحر یمده من بعده سبعة ابحر ما نفدت کلمات
اللَّه؛ و اگر همه درختان روى زمین قلم شود و دریا براى آن مرکب گردد و
هفت دریاچه به آن افزوده شود، اینها همه تمام مىشود ولى کلمات خدا پایان
نمىگیرد.2] از این آیه استفاده مىشود که ستارگان همه در آسمان اولند
(باید توجه داشت که کلمه «دنیا» در لغت عرب به معنى پایین و نزدیک است).
به هر حال، ذکر این نکته لازم به نظر مىرسد: از آیات و روایاتى که عدد
آسمانها را هفت معرفى کرده به هیچ وجه تایید نظریه هیئت بطلمیوس که
آسمانها را به صورت افلاکى مانند طبقات پوست پیاز معرفى مىکرد، استفاده
نمىشود (زیرا مطابق هیئت بطلمیوس عدد افلاک و آسمانها نه مىباشد.)
اما راجع به زمینهاى هفتگانه که در قرآن بطور اشاره و در بعضى احادیث با
صراحت ذکر شده نظریاتى شبیه نظریات بالا داده شده، ازجمله این که عدد هفت
به معنى تکثیر است و یا این که اشاره به طبقات مختلف زمین است، یا این که
منظور از زمینهاى هفتگانه، سیارات عطارد، زهره، زحل، زمین، مریخ، مشترى و
ماه مىباشد؛ یعنى، همان کرات منظومه شمسى که براى ما قابل رؤیت است
(البته کرات یا اقمار متعدد دیگرى در منظومه شمسى هستند ولى آنها با چشم
عادى قابل رؤیت نیستند)؛ و بنابراین تفسیر، منظور از آسمانهاى هفتگانه،
همان فضایى است که در بالاى هر یک از این کرات هفتگانه قرار دارد.
به عبارت دیگر: خود این کرات هفتگانه، زمین محسوب مىشود و «جو» یا فضاى
اطرافشان، آسمان آنهاست (باید توجه داشت که «سماء» در لغت عرب به معنى هر
چیزى است که در طرف بالا قرار دارد).
این بود خلاصه تفسیرهاى مختلفى که دانشمندان و مفسران ما درباره آسمانهاى
هفتگانه و زمینهاى هفتگانه گفتهاند، البته توضیح درباره قرائنى که هر یک
از این نظریات را تایید مىکند، مخصوصا تفسیر اخیر که از همه نزدیکتر به
نظر مىرسد و ذکر شواهد آن نیازمند به شرح و بسط بیشترى است.
[1]. سوره لقمان، آیه 27.
[2]. الصافات، آیه 6.